غارهای الورا هند

غارهای اَلورا یکی از گسترده ترین مکان های رهبانی در جهان می باشند.

در فاصله 30 کیلومتری شمال تا شمال غرب شهر ارنگ آباد (Aurangabad) و در نزدیکی دهکده الورا ، کشور هند قرار گرفته اند. پیروان آیین بودا، هندو و دین جِین (Jainism) در میان قرون ششم و دهم پس از میلاد مسیح دست به ساخت این سازه بسیار پیچیده زدند. در اینجا تعداد 12 غار بودایی، 17 غار متعلق به پیروان هندو و 5 غار دیگر هم از آنِ پیروان مذهب جِین می باشد. این واقعیت که این گروه ها، سازه های خود را تا این حد نزدیک به هم و حتی در برخی از اوقات در یک زمان بنا کرده اند، اثباتی بر هماهنگی میان ادیانی است که در این دوره از زمان در تاریخ کشور هندوستان وجود داشته است.

سازندگان غارهای الورا را از میان سطوح و نمای تپه های چاراناندری (Charanandri) که آرایشی از سنگ های آتشفشانی بازالت می باشد برش داده و بنا کردند. آنها ساخت این بنا را از حوالی سال 500 پس از میلاد مسیح آغاز کردند. کار ساخت غارهای بودایی چیزی بین سال های 500 الی 750 پس از میلاد مسیح زمان برد. تراشکاری سنگ ها به وسیله اسکنه و برای ساخت غارهای آیین هندو در میان سال های 600 الی 870 پس از میلاد مسیح روی داد در حالیکه کار ساخت غارهای جِین ها حدوداً از سال 800 تا سال 1000 بعد از میلاد مسیح ادامه داشت. معابد و صومعه سراها با تراشیدن دیواره های صخره هایی از جنس سنگ بازالت، درست در کنار همدیگر بنا شدند. در مجموع تعداد 34 غار در اینجا وجود دارد و همگی به ترتیب زمان ساخت شماره گذاری شده اند. ابتدای این شماره گذاری از قدیمی ترین غار مذهب بودایی که در انتهای قسمت جنوبی این منطقه واقع شده شروع می شود.

غارهای بوداییان اولین سازه های ساخته شده هستند. تمامی این غارها به جز غار دهم، صومعه سراهایی بودند که برای فعالیت هایی نظیر غذا خوردن، خوابیدن و مراقبه استفاده می شدند. همراه با پیشرفت ساخت غارها که مدام به سمت شمال ادامه پیدا می کردند، ابعادشان نیز بزرگ تر می شد. به عنوان مثال، غار شماره یک بسیار ساده ساخته شده و با کم ترین میزان سنگ تراشی، دارای تعداد هشت سلول رهبانی کوچک است، در حالی که غار شماره یازده دارای سه طبقه به همراه یک تالار بسیار بزرگ در طبقه بالایی است. در زیارتگاه، دیوارهایی وجود دارند که شامل پنج بودا می باشد که بقایای بودا در قلمرو زمین هستند. همینطور در کنار این 5 بودا، هفت بودای دیگر که نشان دهنده تجسمی از گذشته است نیز وجود دارد. 17 غار متعلق به مذهب هندو در میان بخش مرکزی این بنای پیچیده جا خشک کرده اند. برخلاف غارهای صاف و ساده بودایی که قبل تر بنا شده بودند، حجاری ها و نقوش برجسته بسیاری که متعلق به یکی از خدایان آنها به نام شیوا می باشد، دیوارهای غارهای پیروان آیین هندو را پوشانده است. این نقوش برجسته وقایای مختلفی که در کتاب مقدس این مذهب نوشته شده را به تصویر می کشند.

سازندگان، غار چهاردهم را از یک صومعه سرای بودایی به یک معبد هندو تبدیل کرده اند. گچ بری های پیش ساخته باشکوه، زینت و زیبایی خاصی به دیوارهای این غار داده و همینطور یک آلاچیق، مجسمه الهه باروری و جوان نیز آنها را پوشش می دهد. غار پانزده هم در نگاه اول بسیار ساده به نظر می رسد اما در طبقه بالایی آن تعدادی از نفیس ترین مجسمه های موجود در میان غارهای الورا قرار داده شده است. غار شانزدهم بی رقیب ترین و برجسته ترین مورد در میان غارهای الورا می باشد. این غار که به نام معبد کایلاسا (Kailasa) نیز شناخته می شود، در اصل یک غار نبوده و بیشتر به مانند یک معبد مستقل می باشد که به طول کامل از تراشیدن یک قطعه سنگ بزرگ به وجود آمده است. این بنای عظیم می تواند در حدود دو برابر مساحت معبد پارتِنان (Parthenon) که در شهر آتن قرار دارد را پوشش دهد. این غار نشان دهنده خانه خدای شیوا و کوه کایلاش (Mount Kailash) می باشد. در اصل این محل با پوششی از گچ سفید رنگ پوشانده شده بود تا آن را به مانند کوه های پوشیده از برف نشان دهد. باستان شناسان بر این باورند که غار بیست و یکم قدیمی ترین غار مذهب هندو در بنای الورا می باشد.

این غار شامل مجسمه های فاخری از جمله نگهبانان درب و الهه های رود می باشد. غار بیست و نهم نیز در اواخر سال پانصد تراشیده شد و دارای سه مسیر پلکانی است که توسط یک جفت مجسمه شیر محافظت می شده اند. به مانند دیگر غارهای متعلق به مذهب هندو، گچ بری های پیش ساخته زیبایی تمامی دیوارهای این غار را پوشانده است. سفر به غارهای الورا با توجه به مقادیر زیادی از سازه های باستانی و آثار هنری موجود در آن، گاهی اوقات می تواند خسته کننده و دشوار باشد. برای همین بهترین کار این است که به هنگام کاوش در این غارها و برای هر چه بهتر درک کردن چنین مکان هایی و هر آنچه را که به نمایش می گذارند، زمان کافی در نظر گرفته شود.